Yerdeki Bulut(Efsa Demirhan)

Ben yerdeki bulut

Beni gökte unut

Kır doldu içime sapsarı

İşçisin sen diyor cem karaca

Kara kara asfaltlar geçiyor

Umut buluyorum unut diyorum

İnsan geç kalınmış bir vasiyet ruh

Şeytani bir duygu insan kalmak

Bir yolculuk geçiriyorum

Yazı kışı güzü baharı sayıyorum

Ölmek de istemiyorum

Yaşamak da

Ne mutsuzluk abidesiyim

Ne  mutluluktan ölüyorum

Ama kavrulmuş sıcakta

Bir ağaç gölgesi kadar huzurlu

Bir yolculuktayım kara asfalt sarı

Sarı orman kırmızı

Kırmızı yüzler utanmış

Öylesine huzurluyum ki

Ben yerdeki bulut

İnsan diyor ne işi var orda

Ne ben yerdeyim ne insan gökte

Varsayılmamış bir arazide